Dag 69

Hey Zussie,

Het begint lang te duren voor jou. De wereld van het ziekenhuis en/of thuis zondermeer begint klein te worden. De jongens zijn vandaag naar een Lego-tentoonstelling gegaan, en jij wilde absoluut mee. Maar dat mag nog niet. Morgen gaan we wel proberen nieuwjaar te vieren bij vrienden, daar kijk je hard naar uit. 
Vandaag moest je trouwens sowieso naar Gasthuisberg, met Moeke en Vake naar de dagzaal om je bloed te meten. Alles ziet er vrij normaal uit; je witte bloedlichaampjes zakken en er zijn geen infecties in zicht. Ze hebben je voor de zekerheid een extra zakje bloed gegeven, daar krijg je een pak energie van. Houden zo!

Dikke kus,

Dag 68

Dag 67

Dag 66

Dag Sammie,

Afgelopen nacht hebben we niet zo goed geslapen. Je bent 2 uur wakker geweest door pijn aan je spieren en in je gewrichten, vooral je polsen. Dat stond dan wel aangekondigd op het briefje van Chemo-Kasper dat we op voorhand van de dokters kregen, maar leuk was dat natuurlijk niet. Gelukkig is de pijn na een siroopje stilaan weggetrokken en heb je er uiteindelijk toch nog een redelijke nacht van gemaakt. 's Morgens toen Moeke en Vake kwamen was je dan ook in form. Ook de rest van de dag heb je het behoorlijk druk gehad; kine, knutselen in "De Bonte Specht", en er zijn ook nog enkele vriendinnetjes langsgekomen. Om 8h vanavond hebben de verplegers dan het laatste zakje met Chemo-Kaspers aan de infuuspomp gehangen. Morgenvroeg om 8h is dat er helemaal door, en kan je mee naar huis!

Slaapwel,

Dag 65

Hey Samba,

We hebben er vandaag een platte dag van gemaakt. Je voelde je super, maar zo een lui dagje kan ook goed doen he. Wat TV kijken, met de iPad gepruld, je hebt een mooi patchwork huisje als cadeau gekregen... Papa heeft dus goed kunnen werken tussendoor. We hebben ook de mensen van de VZW "Ons Steentje" leren kennen, die kwamen pannenkoeken bakken op de gang. Vorig jaar zaten zij hier ook op Kerstmis met hun kindje, dat inmiddels nog steeds niet genezen is. En we zijn helaas nog oude bekenden uit Diepenbeek tegengekomen die hier vandaag moesten zijn, daar hoop je natuurlijk helemaal niet op. 
Met Chemo-Kasper ging het precies wat beter vandaag, je had weer meer energie, hebt ook redelijk goed gegeten, en echte koorts was er niet bij. De dokter zei vandaag ook nog eens dat het allemaal zo vlot gaat, zeker in vergelijking met wat er allemaal kan gebeuren qua misselijkheid en infecties enz. Maar we verkopen het vel van de beer nog niet en doen rustig verder. Morgen is alweer de laatste dag in het ziekenhuis, zaterdagochtend mag je normaal gezien naar huis.

Dikke zoen,

Dag 64

Hallo Sam,

We hebben vandaag op het gemakje de Kerstdag doorgebracht. Omi en Pepe zijn langsgekomen, en we hebben een klein kerstfeestje met je neefjes en broers gehouden. 
Qua chemo zijn we er wel nog niet; je eetlust is al bijna weg, je bent vermoeid en vanavond had je zelfs al koorts. Waarschijnlijk komt dit door de nieuwe producten die toegediend worden, maar het betekent toch dat de dokters weer beginnen te zoeken wat er aan de hand is. Hopelijk vinden ze geen gekke dingen.

Slaapwel,

Dag 63

Dag Sam,

En aan iedereen die de blog leest; Zalig Kerstfeest! Dat hebben we er zelf toch al van gemaakt. We hebben vanalles lekkers meegesleurd naar het ziekenhuis en hebben met ons vijven op je kamer Kerstavond gevierd. Goed gelachen, vooral Jef was in form. Jij kreeg er zelfs de slappe lach van. Het was ook wel wat gedoe met vooral Fons die niet in zijn gemakkelijkste periode zit, maar dat zou thuis niet anders geweest zijn. We hebben ook vol bewondering gekeken naar de mooie cadeaus die de Kerstman op Mama haar werk gebracht heeft, amai. Ook van het Kerstconcert dat 's namiddags op onze gang georganiseerd werd heb je met volle teugen genoten. 
Voor de rest vervallen we weer in wat intussen al routine lijkt; medicijnen, piepende infuuspompen, 's nachts opstaan voor het toilet, pipi meten, ... De dokters hebben ons verteld dat het deze en ook de volgende keer nog stevige Chemo-Kaspers zijn die komen helpen, en we zien ook zelf na 1 dag al aan je dat hij er stevig op inhakt. Blijven gaan schat, je doet dat goed.

Slaapwel,

Dag 62: Goed nieuws!

Dag Sam,

Goed nieuws!!! Het mooiste cadeautje hebben we vandaag gehad, Chemo-Kasper heeft alle kankercellen in je ruggenmerg plat gemept! 

De dag was iets moeilijker begonnen, met een paar verdrietjes. Je broers gingen bij vriendjes logeren en jij kon niet mee. Je had zin om dingen te eten die niet mochten. Maar na het wassen is dat stilaan omgeslagen en ben je uiteindelijk zingend met Mama naar het ziekenhuis gereden. Daar hebben ze bloed afgenomen, en het wachten begon. Op de uitslag van de bloedname om te kijken of Chemo-Kasper in actie kon komen, en vooral op de uitslag van de beenmergpunctie van vorige week. Totdat eindelijk het verlossende nieuws kwam; er waren geen slechte cellen meer te vinden in het stukje dat de dokters onderzocht hebben. Blijkbaar heb jij verder net zoals iedereen ook 3% risicovolle cellen, die hebben een gekke naam: "blasten". En deze hebben kleine antennetjes waaraan de dokters zien of het goedaardige of kwaadaardige blasten zijn. En zelfs deze zijn allemaal goedaardig! 

Nu, dat betekent natuurlijk nog niet dat je helemaal genezen bent, want kankercellen kunnen zich heel goed verstoppen en misschien hebben de dokters er een paar niet gevonden. Daarom moet Chemo-Kasper toch nog 4 keer zijn werk doen. 

Na een leuke namiddag vol bezoek en weeral cadeautjes, gek doen met Mama en dansen en zingen hebben we ook het goede nieuws over je witte bloedlichaampjes gekregen en is Chemo-Kasper vanavond om half 9 eindelijk in actie mogen komen. En zonder extra baxters deze keer, dus de kans op een volledige nacht doorslapen bestaat!

Dikke zoen,

Dag 61

Hey Zus,

Misschien was vandaag het laatste dagje thuis. Het was alvast een leuk dagje, met Kerstfeest en al! Jij hebt in volledig eigen stijl de zaak geregeld; naampjes geschreven en uitgeknipt, en in een doos gedaan om rond te gaan en zo de cadeautjes te verdelen. We zijn tussendoor nog even in het ziekenhuis gepasseerd om de pleister van je katheder te verversen, dat was nodig. En als hier een infectie aan komt hebben we iets aan de hand zeggen de verplegers. Vandaag heeft Papa ook gehoord dat bij de volgende 2 rondjes Chemo-Kasper geen ruggenprikken nodig zijn, geweldig! Er zal ook een nieuw product tussenzitten wat je nog niet gekregen hebt, we hopen dat dat gaat meevallen. Morgenvroeg volgt alvast een nieuwe poging om de kuur terug op te starten. En gaan we hopelijk ook goed nieuws krijgen over je beenmergpunctie. 

Slaapwel,

Dag 60

Hallo Samba,

We hebben er een actief dagje van gemaakt. Vanmorgen ben je dik ingeduffeld mee met de fiets naar de bakker gereden, dat was een serieuze inspanning. Het is dan ook heel belangrijk dat je voldoende beweging blijft hebben. Papa was verder doorheen de dag ook blij om zijn co-piloot nog eens naast hem in de auto te hebben. We hebben toch heel wat rondgereden. Als er teveel volk ergens binnen was moest je wel telkens in de auto blijven zitten; door je lage witte bloedcellen kan je natuurlijk nog steeds gemakkelijk ziek worden. Er is ook nog een vriendinnetje komen spelen, en je hebt alle cadeautjes ingepakt voor onder de kerstboom morgen. De jongens wisten niet wat ze zagen toen ze binnenkwamen. Morgen mogen de pakjes terug open.
Nu eerst goed slapen.

Dikke zoen,

Dag 58 - 59

Dag Sam,

Dat de dagen onvoorspelbaar konden zijn dat wisten we al, en nu hebben we het ook nog eens meegemaakt. Gisterenochtend hebben we ons zoals gevraagd in alle vroegte rond 7h aangemeld in het ziekenhuis, voor je operatie en de opstart van de derde ronde met Chemo Kasper. Zoals steeds moesten we nu ook weer wachten, en hebben we de tijd gebruikt om alles uit te pakken en de toegewezen kamer een beetje in te richten met je klasposter enz. Net toen je het van de honger echt niet meer uithield was het eindelijk jouw beurt, tegen 12h, amai. De operatie zelf is gelukkig wel goed verlopen, maar na de operatie vertelden de dokters Mama dat de chemokuur niet kon beginnen. Je beenmerg is nog niet voldoende hersteld van de vorige kuur, en je had zelfs minder witte bloedlichaampjes dan afgelopen weekend. Op zich maakten de dokters daar niet heel veel uit, maar omdat in het begin aan ons verteld werd dat het stipt volgen van het schema zeer belangrijk is, voelde dit toch niet goed. Alleszins, veel anders zat er niet op dan alles terug in te pakken. Om 16h was je dus onverwachts terug thuis, en volgende maandag wordt opnieuw geprobeerd om de kuur te starten. We hebben dan nog wat vriendinnetjes gebeld om te komen spelen en hebben er nog een fijne avond van gemaakt, dat is uiteraard gelukt. 

Vandaag zijn we dan begonnen met de planning voor de komende dagen om te gooien, daar kwam toch heel wat bij kijken zo met de Kerstdagen en de feestjes die al gepland werden. Kerstmis zal nu alvast 3 dagen vroeger vallen bij ons thuis. Een beetje zoals exact 7 jaar geleden, toen je als baby RSV had, toen hebben Mama en Papa ook met jou de feestdagen in het ziekenhuis doorgebracht. We hebben dus ervaring om er daar iets van te maken ;-) 

Intussen liep de benefietactie voor Bednet/Music for Life vandaag af. Graag willen we ook langs deze weg de kinderen en de ouders van Sam haar klas en de mensen van het oudercomité van de Gobbel nogmaals bedanken voor het (hart)verwarmende initiatief waardoor we ons toch ook een beetje aangesproken voelen. 

Verder draait de wereld rustig verder. Jef was zijn zwemgerief vergeten, en Fonske is vandaag voor de eerste keer zonder pamper naar school gegaan. Papa verschoot vanavond wel toen hij hoorde dat Jef je verteld heeft dat er kindjes uit het leerjaar zijn die met hem lachen omdat zijn zus kaal is. Kinderen kunnen hard zijn voor elkaar. Uiteraard vond je dat niet leuk, maar ook hieraan ging je vlot voorbij. Straffe madam.

Dikke zoen,

Dag 57

Dag lieve Zus,

Dat was je laatste dagje thuis alweer. Maar je hebt er weer wat van gemaakt! Het hoogtepunt van de dag was vanmorgen al onmiddellijk, wanneer je even met Mama naar je klas bent gegaan om je zelfgemaakte cadeautjes af te geven. Op school was ook de 'Music for Life' actie bezig. Hiervoor was als thema 'Bednet' gekozen, zodat het systeem waarmee je van thuis uit de lessen in je klas kan volgen weer wat extra steun krijgt. De leden van het oudercomité hadden koffie en ontbijt voorzien, en de kindjes hadden truffels en koekjes gemaakt. Er was zelfs een klas die een volledig concert had georganiseerd! 
Namiddag zijn je neefjes en enkele vriendinnetjes nog even komen spelen, dat was ook leuk. En toen was het avond en moesten we stilaan aan inpakken beginnen denken. Papa heeft helaas nog iets teveel met zijn werk moeten bezig zijn, maar we hebben toch nog een tijdje allemaal langs elkaar in de zetel kunnen zitten. Op een bepaald moment vroeg Papa met een klein hartje of je klaar bent voor morgen ... en het antwoord was volmondig, optimistisch en met de glimlach "Ja!". Ge zijt een straffe madam zus. En morgen vliegen we er terug in.

Slaapwel,

Dag 56

Dag Sam,

Hopla weer een topdag achter de rug. Je hebt lekker uitgeslapen en wilde spek en eieren als ontbijt, wat je met smaak hebt opgegeten. Vervolgens zijn Omi en Pepe op bezoek gekomen, en heb je afgeteld tot je vriendinnetje uit Engeland er was. Je bent wel 5 keer naar de deur gelopen omdat je dacht dat ze er al waren. Samen hebben jullie de hele namiddag cupcakes gebakken en versierd. En tussendoor zijn eindelijk de mensen van Bednet je computer komen installeren, zodat je vanaf nu van thuis uit de lessen in je echte klas kan volgen. Met een laptop, een webcam in de klas die je zelfs kan ronddraaien, een koptelefoon en een fax om toetsen heen en weer te sturen. En nog was je niet moe, want je hebt nog met een vriendje uit je klas geskyped, èn hebt dan nog de buren uitgenodigd om te komen eten en spelletjes spelen. 
Het blijft dezer dagen een rare gedachte dat je zo ziek bent, maar heel erg vinden we dat niet.

Dikke kus,

Dag 55

Dag Sammie,

Amai wat een verschil! Net alsof er niets aan de hand is.... Je bent super in form, eet goed, bent de hele dag bezig geweest zoals we je kennen. Je bent uiteraard heel wat vermagerd en we zijn veel bezig met de medicatie allerhande, maar voor de rest ... straffe madam! En plannen dat je hebt... cupcakes maken, kamer herinrichten, je hebt samen met je broers na de school zelfs nog een kerstboom opgezet op je slaapkamer. Namiddag kwamen de tantes van Mama op bezoek, daar heb je je gezellig bij genesteld. En 's avonds zijn er nog vriendjes langsgekomen om een klein feestje te bouwen.
Topdag!!

Dikke zoen,

Dag 54

Dag 53

Hey Zus,

Vandaag was je keigoed gezind, je kreeg de smile niet van je gezicht. We hebben ons dan ook goed geamuseerd; lachen met je gekke broers, beetje bezoek gehad, wat spelletjes gespeeld en samen naar de show gekeken. En aftellen naar morgen. De pompen worden één voor één afgekoppeld en je hebt redelijk goed videe gegeten. Bijna alle wijzers staan op groen, we denken dat het wel in orde komt!

Dikke zoen,

Dag 52

Dag Samba,

Vandaag was je alweer wat beter in form. Je hebt les gevolgd, kine, èn een knutselwerkje gemaakt. De koorts lijkt nu ook weg te blijven. Het gekke is wel dat je infectieparameter vandaag weer gestegen was, maar de dokters vinden niets. Dus hebben we ineens maar het goede nieuws gekregen dat als je de komende 12h geen koorts hebt en als je morgen probeert goed te eten, dat je dan zondag mee naar huis mag!! Joepie!

Slaap goed,

Dag 51

Hallo Zus,

De nachten zijn nog steeds pittig voor wie bij jou blijft, want veel slapen is er niet bij. Je moet een paar keer naar het toilet, en omdat de dokters nog steeds niet weten vanwaar de koorts nu eigenlijk komt, wordt er ook nog heel wat medicatie toegediend. Het piepende geluid van leeggelopen infuuspompen kennen we nu wel. Maar toch zien we je stap voor stap in de goede richting kruipen. Zoals Papa altijd zegt, "een woord is een woord", heb je vandaag flink je les gevolgd, 'rekenen'. En dat was super plezant. Morgen is het 'taal', daar kwam een vies gezicht bij kijken toen je dat vertelde. Je was serieus moe van dat uurtje les, want daarna heb je 4 uur geslapen! Maar dat maakte wel dat we er een fijne avond van hebben kunnen maken. Fonske is met Omi mee - na Jef vorige week had hij nu buikgriep vandaag - en wij hebben met ons 4 gezellig van op jouw hoge verdiep naar het vuurwerk in Leuven gekeken. Daar werd de Kerstmarkt feestelijk geopend. Dit weekend moeten we echt wel dringend op algemeen verzoek van de jongens 'die de enige mensen in de hele school zonder Kerstboom' zijn er ook eentje kopen. We hopen nog altijd dat je er bij zal zijn om hem mee te versieren, want 19 december wanneer de volgende Chemo alweer begint komt stilaan heel dichtbij.

Dikke zoen,

Dag 50

Hey Sam,

De laatste dagen gaan vrij traag voorbij. Op zich is dat niet Papa zijn stijl, maar zo werkt het in dit geval nu eenmaal. De koorts komt en gaat nog steeds, en blijft nog altijd niet helemaal weg. Er is nu een derde soort antibiotica opgestart om te proberen de zaak onder controle te krijgen. Je kan ook nog niet echt terug goed eten of praten, en les volgen is er al helemaal niet bij. Maar we hebben wel afgesproken om dat morgen te proberen. We vertellen ook veel van vroeger, en vertellen ook wie al die mensen zijn die die lieve berichtjes achterlaten. En we fantaseren natuurlijk over wat we nog allemaal willen doen. Jouw grootste wens blijkt een groot tuinfeest te zijn, ik denk dat je daar nu al van aan het dromen bent.

Slaapwel,

Dag 49

Hey Sam,

Joepie! 200 witte bloedlichaampjes zijn opgedoken, uw fabriekje trekt zich terug in gang! Een gezonde persoon heeft er weliswaar meer dan 4500, maar het keerpunt is bereikt. Je eet opnieuw een beetje en ook praten gaat stilaan terug. Als nu de koorts kan wegblijven, kunnen de baksters de komende dagen ook stuk voor stuk afgekoppeld worden. En kan je al die aften stilaan beginnen wegwerken. 

Slaapwel!

Dag 48

Dag Zus,

Vandaag was een dagje zonder veel actie; je hebt heel wat geslapen. Het goede nieuws was dat je tot de avond koortsvrij bent kunnen blijven, hopelijk zien we dat morgen ook stilaan aan de infectiewaarden in je bloed. Die lopen telkens een tweetal dagen achter, en zouden nu stilaan moeten beginnen zakken. Het slechte nieuws was wel dat je weer heel wat meer aften hebt gekregen. We wachten nog steeds op wat witte bloedlichaampjes om deze te lijf te gaan. Hopelijk komen deze morgen in actie.

Slaapwel!

Dag 47

Dag Zussie,

Stunten zit er niet in, en dat moet ook niet. De koorts komt en gaat door goede reactie op de medicijnen ook telkens weer liggen. Een beetje zoals de vorige keer. Wat wel verschillend is, is dat de aften deze keer meer in je keel zitten dan in je mondje, zodat de pijn moeilijker te behandelen is. Maar het lukt voorlopig net. De antibiotica is ook weer opgestart, en volgens de dokters zitten we, als er nergens een andere infectie aan het rommelen blijkt, tot dusver algemeen nog steeds in een beter scenario dan vorige keer. De uitdaging is om je de komende dagen voldoende comfort te geven zodat je niet al te zeer moet afzien. Gelukkig slaap je veel, dat helpt alvast. En eten vergeten we even; de verwachting is dat morgen of overmorgen je witte bloedlichaampjes weer stilaan zullen opbouwen zodat je opnieuw de nodige weerstand hebt om de aften weg te werken.

Doorbijten meid, dit zijn de moeilijke dagen die ook voorbij gaan. 

Dikke dikke kus,

Dag 46

Dag Sam,

Je hebt dat supergoed gedaan. Meer dan 5 dagen thuis! Maar deze morgen wisten we al vlug dat het op was. Je was te moe om te eten of te drinken, en een heleboel aften zijn weer daar zodat je bijna niet kan praten. Papa en Mama hebben alles ingepakt en we zijn terug naar het ziekenhuis vertrokken. Daar vertelden ze ons dat je bloeddruk ok is, en ook je longen enz. Je hebt verhoging maar nog niet echt koorts, en ook al eet je niet en ben je zo moe, toch denken de dokters dat er misschien wel een stunt in de maak is waarbij je er deze keer door kan glippen en niet verder ziek wordt. Je witte bloedlichaampjes staan nu wel op 0, maar dat betekent ook dat ze morgen of overmorgen weer terug zullen beginnen te stijgen.... wie weet. Je rode bloedlichaampjes stonden ook te laag en daarvoor heb je een zakje bloed bijgekregen. Hierna was het wel even paniek, want je deed een plotse koortsopstoot, een soort afstotingsverschijnsel. Dat kan gebeuren want het blijft natuurlijk een lichaamsvreemde stof die ingebracht wordt. Gelukkig hebben de dokters dit vlug terug onder controle gekregen en voelde je je een pak beter daarna. Het worden alleszins opnieuw een paar spannende dagen die op ons en vooral op jou afkomen, maar we zijn er klaar voor.

Dikke kus,

Dag 45

Dag Zus,

We blijven knokken. En vandaag moest dat weer een beetje harder dan gisteren. Je was heel moe, en hebt ook maar 1 uurtje thuisles kunnen volgen. Maar op dat uur heb je wel 20 bladzijden toetsen gemaakt, amai! Er zijn vandaag ook weer 3 aften opgedoken, en dat alles maakte dat eten en drinken opnieuw heel wat moeilijker gaat. Papa en Mama hebben overlegd met de dokters, en die zeggen dat het geen zin heeft om, om erger te voorkomen, nu al medicatie of antibiotica toe te dienen. Dit zou immers extra belasting voor je nieren betekenen, en kan op die manier dan ook weer extra schade veroorzaken... Zo lang als er geen koorts is moeten we doordoen met enkel de pijnmedicatie, zodat je goed kunt blijven eten en drinken. En dit is momenteel een grote uitdaging; je was vandaag echt te lusteloos om goed te eten, ook al waren er de gevraagde pannenkoeken als ontbijt, uitgebakken spek, witte chocolade,.... De meeste zaken die je vroeg zijn helaas uiteindelijk toch blijven staan. Morgen proberen we opnieuw. 

Dikke kus,

Dag 44

Dag Sam,

En we blijven gaan. Je bent op controle geweest in het ziekenhuis en hebt daar nog het bezoek van de Sint meegepikt, daar had je eigenlijk wel stiekem naar uitgekeken. Alles was vrij ok gezien de omstandigheden. Je infectieparameter was wel lichtjes gestegen, maar je bent dan ook een beetje verkouden. De kritieke dagen zonder weerstand breken nu aan. Als we je over het weekend, tot dinsdag, kunnen tillen, dan zitten we op één rechte lijn naar de volgende match met Chemo-Kasper. Dat zou fantastisch zijn. Als voorzorg is Jefke alvast op vakantie vertrokken naar Moeke en Vake, omdat hij een beetje buikgriep had. 

Keep going zus!

Dag 43

Hey Sam,

Je blijft het supergoed doen tot nu toe! Je bent actief, hebt goed gegeten, hebt de hele dag met je Lego van Sinterklaas gespeeld en hebt tussendoor nog 2 uur thuisschool gevolgd. De juf was onder de indruk, je loopt blijkbaar zelfs voor op je klas. Mama en Papa hopen stiekem dat het zo blijft tot 19 december, wanneer de volgende keer Chemo-Kasper alweer in actie moet komen. We komen zelfs in de verleiding om over nog wat meer perspectief te durven filosoferen, want als er telkens 1 maand zit tussen het begin van elke kuur en als je het zo goed blijft doen, dan zijn we er eind maart al door... 
Maar tegelijk beseffen we dat we best dag per dag blijven kijken hoe het gaat. En dat begint nu met een goede nachtrust.

Slaapwel schat,

Dag 42

Hey Sam,

Ook vandaag hadden ze ons weer goed liggen in het ziekenhuis. Tussen 8 en 9 moest je daar zijn voor de ruggenprik die om 14h gezet is... Logistiek blijft het toch een moeilijk verhaal in Gasthuisberg. De prik zelf is wel goed verlopen, al wilden ze het lachgas weer te vroeg stoppen. Gelukkig is Mama goed boos geworden! 
Jijzelf blijft het voorlopig wonderwel goed doen. Allee, dat vinden wij er toch van! Je bent toch maar flink thuis zonder koorts of echte andere klachten. Je bent alleen heel moe. 
Chemo-Kasper heeft wel je smaak goed aangepast. Papa is gisteren naar 3 winkels gereden om kroepoek te zoeken. Gelukkig zijn we vrij zeker dat je niet zwanger bent met al die gekke smaken :-) 
We hebben ook van de gelegenheid dat je thuis bent gebruik gemaakt om ons bord te zetten; misschien heeft Sinterklaas daar morgenvroeg wel iets in gelegd?

Dikke zoen,

Dag 41

Dag Sam,

Op het begin van de kuur vertelden de dokters ons dat we er niet te veel op moesten rekenen om vaak thuis te zijn, dat we gezien je toestand meestal in het ziekenhuis zouden moeten blijven. Awel zus, je hebt weer su-per flink gewerkt, waardoor je vanmiddag al naar huis bent mogen gaan!! Morgen ga je nog even op en af en gebeurt de ruggenprik gewoon in de dagzaal, maar zolang als je nu niet ziek wordt, zijn we allemaal thuis! Ongelooflijk goed gedaan schat!! Intussen voelen we wel dat je samen met Chemo-Kasper hevig aan het vechten bent. Je bent elke dag meer moe, ook vandaag heb je overdag een paar keer geslapen en vroeg je om half zeven al om naar boven te mogen. Maar dat hoort erbij. Van zo hard te vechten zou iedereen moe worden, rust dus maar goed uit.

Slaapwel,

Dag 40

Dag Sam,

Dat bedoelen ze dus met een luie zondag. Het grootste deel van de dag heb je zonder baksters mogen rondlopen. We hebben wat rondgewandeld in het ziekenhuis, beetje gepingpongd in de gang, en je hebt gewonnen met tafelvoetbal. Papa kan dat enkel met een pintje erbij. Voorlopig gaat het dus relatief goed. Zelfs de ruggenprik is vanmiddag heel vlot verlopen. En vandaag was het leuke nieuws dat je morgen overdag misschien heen en weer naar huis mag! 
Voor de rest valt er niet veel te vertellen, en dat is maar goed ook.

Slaapwel,