Dag 154 - 155 - 156

Dag Sammie,


Er valt niet zo heel veel te vertellen, en dat is maar goed ook. Je speelt goed, eet goed, volgt de lessen en kan zelfs al terug een radslag. 
Vanavond was je wel boos omdat je niet mee kon naar de schoolmusical. Dat zou echt iets voor jou geweest zijn, zo op het podium dansen en zingen! De grote oranje taart die je geknutseld hebt hebben ze alvast goed gebruikt in de show, en de volgende keer ben je er ook gewoon terug bij.

Dikke kus,

Dag 151 - 152 - 153

Dag Zus,

Toch een beetje verrassend nieuws vandaag; je witte bloedlichaampjes waren een week geleden reeds van 600 naar 1290 gestegen op enkele dagen, met als doel om aan de 2000 te geraken. Maar vandaag had je er nog steeds maar 1600. Geen drama's, alleen weer langer wachten en dat is allemaal tijd die er achteraan bijkomt. 
Volgende maandag proberen we opnieuw.

Dikke kus,

Dag 148 - 149 - 150

Dag Zus,

We blijven zo wat in onze routine, tussen het besef dat je nog ziek bent met de bijhorende discipline van hygiëne enz, en het gevoel dat het toch allemaal stilaan achter ons geraakt. Daarbinnen proberen we ook wat activiteiten samen te doen; er komen af en toe vriendjes spelen, we zijn naar de vissers gaan kijken en we zijn enkele boswandelingen gaan doen om de befaamde lokale Loekeberen te zoeken. Je bent ook schoenen gaan kopen met Mama. Mama had gevraagd om je wat afzijdig te houden in de winkel, want daar waren toch heel wat mensen. Dat lukte helemaal niet, en je vertelde zelf waarom; het was de eerste keer in vijf maanden dat je nog eens in een stad kwam. 
Verder tellen we nu echt wel af naar de laatste Chemo-kuur; dinsdag worden je bloedwaarden gemeten en als alles goed is bouwen de dokters woensdag een soort katheder in je been en moeten we ons om de 12h in het ziekenhuis aanmelden om Chemo-Kasper op te halen.

Dikke zoen,

Dag 145 - 146 - 147

Dag Sam,

Je blijft veel energie hebben en je doet flink verder. Dat hebben de dokters ook bevestigd op basis van je bloedwaarden. Ook het verschonen van je katheder ging heel goed ditmaal, je hebt er geen pijn van gehad. We hebben nu ook het schema gekregen van de laatste ronde met Chemo-Kasper. Volgende week dinsdag wordt je bloed getest, en vanaf woensdag moet je om de 12h Chemo krijgen, met het bijhorende goede nieuws dat je tussendoor naar huis mag. 
Deze opstart is 2 dagen later dan voorzien, omdat er maandag 12(!) kindjes met Chemo moeten beginnen ... dat nieuws brengt heel wat gedachten terug naar boven ... maar we moeten verder. 

Dikke kus,

Dag 143 - 144

Hey Zussie,

Je blijft vollembak gaan. Volgens mij gaan ze een boek over je kunnen schrijven wanneer je genezen bent. Je hebt gelopen, gezongen, gedanst, gespeeld, op het springkasteel gesprongen, gevoetbald, een grasgevecht met de buren gedaan ... Volgens het laatste onderzoek zijn je witte bloedlichaampjes ook terug aan het stijgen; van aften is dus geen sprake meer. Zou het ergste echt achter de rug zijn ??

Dikke dikke kus,

Dag 141 - 142

Dag Zus,

De afgelopen dagen lijkt de ommekeer weer ingezet, in de goede richting. Je hebt veel energie, bent goedgezind en eet enorm veel. Vandaag ga je terug op onderzoek in het ziekenhuis, maar stiekem beginnen we al te hopen dat je misschien nooit meer in het ziekenhuis zult moeten slapen ... de laatste Chemo is immers gepland om over 8 dagen te lopen, met telkens een spuitje 's morgens en 's avonds en 3 keer 3 uur een bakster. 

Dikke zoen,

Dag 139 - 140

Dag Sammie,

De moeilijke dagen zijn duidelijk weer daar. Samen met de aften. En dat weegt op je gemoed, wat maakt dat je gemakkelijk in huilen uitbarst. 
Je bloedwaarden in het ziekenhuis waren vandaag nochtans nog niet zo slecht, we hadden zeker gedacht dat je wat extra bloed zou moeten krijgen. Een beetje gehoopt eigenlijk ook, want heel veel energie heb je niet over. In de auto val je gemakkelijk in slaap, en zelfs aan tafel gaat je hoofdje neer. 
De infectiewaarden in je bloed zijn wel duidelijk gestegen, maar vermits je geen koorts maakt kunnen we enkel wachten. Het kan zijn dat het van je mondje komt waar je tandvlees wat ontstoken lijkt, maar dat kunnen dan ook weer extra aften zijn die aan het doorbreken zijn. Niemand die weet wat komen gaat. Nog even volhouden meid!

Dikke kus,

Dag 138

Dag Samba,

Gisterenavond ben je met Mama nog vlug heen en weer naar het ziekenhuis gegaan omdat de pleister van je Hickman katheder alweer aan het lossen is. Daar kon je niet echt mee lachen. Het blijkt intussen een probleem met je huid te zijn, waar op die plaats reeds zo vaak en zo lang pleisters gekleefd zijn dat ze niet meer blijven plakken. Het blijft toch opletten dat er daar, waar je buisje naar je hart naar binnengaat, geen infectie optreedt. We zullen blij zijn als het er eindelijk uit mag. Intussen blijft het goed met je gaan. Je hebt al dansend de lente gevierd in de tuin en leuk met je broers gespeeld. En zo gaan we verder.

Dikke kus,

Dag 136 - 137

Dag Zus,

Vrijdag zijn we op controle naar het ziekenhuis geweest en alles was ok, je moest niets bij krijgen. Op zich is dat goed, maar in functie van de volgende Chemo hadden we het misschien liever anders gehad. Des te later je in aplasie bent, des te later je witte bloedlichaampjes ook weer gerecupereerd zullen zijn, en des te later we aan de laatste ronde kunnen beginnen. Intussen blijf je lekker actief, zowel binnen als in de tuin. Je bent ook samen met Papa naar de knutselwinkel gegaan. Papa vond het moeilijk om uit al die bladen 'deco-patch' te kiezen, maar voor jou was dat vlug gepiept. "Geef mij nu deze 3 bladen maar,  ik heb nog een heel leven voor de rest." En zo is het ook.

Dikke kus,

Dag 134 - 135

Dag Sam,

Je gaat voorlopig gewoon voort. De aften lijken onder controle, en vrijdag gaan we opnieuw naar het ziekenhuis op controle. Het blijven spannende dagen.

Dikke kus,

Dag 132 - 133

Dag Sam,

Je bent een straffe madam. Tot nu toe krijgen de aften je niet klein. Chemo-Kasper heeft er wel weer goed ingehakt, want 's morgens heeft Mama je naar beneden moeten dragen. Maar doorheen de dag krijg je telkens meer energie, en uiteindelijk gaat het wel. De vorige keer was het tegen het einde van de week dat je terug ziek werd en naar Gasthuisberg moest. Als je nu nog enkele dagen kan volhouden zit het ergste van je ziekte er waarschijnlijk op.

Volhouden Sammie!

Dikke kus,

Dag 130 - 131

Dag Zus,

De 5e Chemo zit er op en je bent vanavond naar huis mogen gaan. Het was weer de moeite. De eerste aften zijn zelfs al daar, en je huid is overgevoelig zodat het wisselen van je verband fel pijn deed. Je hebt wel een beetje spaghetti kunnen eten, alleen die van Mama natuurlijk. We wachten nu weer op wat komen gaat. De verplegers denken dat je over een paar dagen weer terug in het ziekenhuis bent, we zullen zien.

Dikke zoen,