De dagen gaan op zich wel vlug voorbij, maar toch duurt het lang. We merken ook dat de verveling bij jou toch wat toeslaat. Je wereld is dan ook heel klein geworden; van school, tekenacademie, Chiro, hockey, verjaardagsfeestjes en gewoon bij vriendinnetjes gaan spelen naar voornamelijk thuis en ziekenhuis. Zelfs naar de bioscoop of de winkel gaan hebben we de afgelopen maanden niet gedaan, je mag niet komen waar teveel mensen samen zijn.
Fysiek blijf je zeker in form de laatste dagen, de buikpijn is helemaal weg en energie heb je genoeg. 's Morgens spring je uit bed en voor we het goed en wel beseffen heb je je al gewassen en aangekleed gelijk een raket. Zo een extra zakje bloed, ik kan het iedereen precies alleen maar aanraden.
Dikke kus,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten