Je bent weer terug naar huis gemoeten vandaag, we blijven wachten. De witte bloedlichaampjes stijgen op zich wel redelijk goed, maar een bepaalde soort daarvan, die 'neutrofielen' heet, kan tot nu toe nog niet goed volgen. Daar moet je er ook 1000 van hebben. Vorige maandag waren er dat nog maar 100, en vandaag toch al 500. Als je geen 1000 neutrofielen hebt word je vergiftigd door Chemo-Kasper, zo zeggen de dokters het toch, en dat is nu ook weer niet de bedoeling. In het begin van de therapie werd ons verteld dat het aanhouden van de timing heel belangrijk was voor je genezing, we weten nu dus ook niet goed wat die 2 weken vertraging betekent. De dokters maken er alvast niet te veel van, en er is toch ook niets aan te doen, dus ja, ... Intussen blijf je je kiplekker voelen, volg je de lessen, knutsel je veel en kijk je veel te veel naar de TV. Zo gaan we voort.
Dikke kus,
Dag Sammeke,
BeantwoordenVerwijderentoen we gisteren bij het begin van de godsdienstles, zoals we dat altijd doen, heel speciaal aan jou dachten, hebben een heleboel kinderen verteld dat ze jou dinsdag op school gezien hebben. Ze waren heel blij hoor! Jij zal dat zeker ook heel fijn gevonden hebben hee?
Veel liefs van juf Liliane
Lieve Sam,
BeantwoordenVerwijderenVoor jou duurt het wachten lang maar weet dat je niet alleen bent. Ook wij ( je klasgenootjes en de juffen) wachten ongeduldig op het moment dat chemo-kasper je kan komen helpen.
Liefs , juf Lydia