Vandaag was op zich ook weer goed. Ziekenhuisschool (complimenten van de Juf), muziekschool (je wilde pas gaan toen je doorhad dat je er iets kon leren, "op een kleine paddenstoel..." lukte al op piano na 30 minuten), knutselklas (er is een echte striptekenaar gekomen, en je broers waren er ook)... En toch. Je zag de hele dag vrij bleek, had een beetje verhoging, het eten ging maar met wat trekken en sleuren, en op een bepaald moment zei je zelf ook out of the blue: "Papa, ik heb het gevoel dat er iets met mij gaat gebeuren". Ik denk dat we vandaag allemaal wel wat the tipping point gevoeld hebben. Onderhuids ergens. Zoals ik mij voorstel dat de sensoren van ouders werken. Je bent zelf natuurlijk ook heel moe van de nachten, maar we verwachten toch dat we nu stilaan aan het einde van de goede dagen geraakt zijn wat de komende weken betreft. Morgen start daarenboven aansluitend ineens de tweede, zwaardere chemokuur, dus ja...
Frappant ook om vast te stellen met welke snelheid de herwonnen moed van de afgelopen dagen terug tegen mijn schoenzolen knalt; de bezorgdheid die we voelen is akelig groot. Maar we hebben geen keuze, zoals Winston Churchill zei: "If you are going through hell, keep going." En blijven gaan is wat we doen.
Dikke zoen en tot morgen,
Dag Sammetje,
BeantwoordenVerwijderenWij zijn blij te horen dat je twee betere dagen achter de rug hebt. Ik hoor dat je zo'n sterke en moedige meid bent!!
We kennen je nog niet zo goed, maar wel je mama en je tante Katrien. Toen wij zo oud waren als jou ongeveer, kropen we graag in de zetel om de avonturen van Jommeke te lezen. Ken jij Jommeke en zijn papegaai Flip al? We zullen je eens wat boekjes komen brengen zodat jij ook kan lezen wat hij allemaal meemaakt!
Lieve Sam, geef je mama en papa een dikke knuffel van ons en zeg hen maar dat we heel fier op je zijn, zo sterk als jij bent. Ik lees dat je zelfs huiswerk maakt daar in het ziekenhuis, superflink!
Xxx Leen, Kristel en Sam
Dag Sammeke, lieve meid,
BeantwoordenVerwijderenOok mij ken je waarschijnlijk niet. Ik ben één van de twee zussen van je pépé Willy en een tante van je mama.
Elke dag volg ik de blog waarin papa zo mooi over jou vertelt.
Jij bent een knappe en flinke meid die samen met chemo-kasper moedig te keer gaat tegen die ambetanteriken die zich in uw buikje en elders willen nestelen. Zeg maar dat zij daar op het verkeerde adres zijn, maar daar zal chemo-kasper wel voor zorgen.
Op mijn werk is iemand een knuffel voor jou aan 't maken; als deze klaar is, geef ik hem mee aan pépé.
Lieve Sam, een dikke knuffel; Ook voor jouw mama, papa, broertjes, pépé en omi.
XXX Magda (Bert en Nele)
Dag lieve Sam,
BeantwoordenVerwijderenZiekenhuisschool, muziekschool, knutselklas ...hoe dapper ben jij wel niet !!!
Gelukkig heb jij zo n lieve mama en papa die altijd voor je zorgen en bij je zijn vooral wanneer het moeilijk is voor je en je weer keihard zult moeten vechten nu dat chemo Casper weer flink te keer zal gaan om je te genezen.
jij bent zo n dappere meid , samen met je mama en papa, dat je deze keer weer gaat winnen. wij proberen bij je te zijn door heel veel aan je te denken!
Good luck, Sam
tante Lieve
Hey dag Sam. Ik ben het, Matteo, jouw buurjongen van toen je nog in de ormendaal woonde. Ik vind jou een heel sterk meisje en hoop dat "Chemo-Kasper" goed zijn werk doet. Hij moét alle stoute cellen kapot slaan, zodat jij snel terug beter wordt. Ik ga veel duimen voor jou!
BeantwoordenVerwijderenVele groetjes aan je mama, papa, Jef en Fons.
Matteo en Joke