Vandaag is Papa amper boven water gekomen. Onze nacht was dan ook verschrikkelijk. Naast de vele pipi-sessies was er elk kwartier wel één van je intussen 6 pompen die in alarm ging omdat ze bijgevuld moest worden. En dat maakt dat de dag zich ook voortgesleept heeft. Je pijnmedicatie staat intussen op het maximum voordat er naar morfine overgeschakeld wordt, maar rationeel gezien lijkt alles wel onder controle in de mate van het mogelijke. Je bloedparameters evolueren in de juiste richting (enkel je natrium proberen ze nog correct te krijgen) , de koorts komt stelselmatig op maar neemt na toediening van de medicatie ook weer af. En ook al hebben de dokters gezegd dat we deze dagen een dochter zouden hebben die vooral met de ogen dicht zou liggen, toch valt het emotioneel enorm zwaar om dit te beleven. Als je al iets wil zeggen probeer je dat zoveel mogelijk met gebarentaal, want je opgezwollen mondje en lippen doen enorm veel pijn. Sinds je gehoord hebt over de morfine klaag je er wel merkelijk minder van, omdat je ook gehoord hebt dat de morfine mogelijk je buikje terug stil legt, en dan kan je niet meer drinken als je dorst hebt of moet je zelfs overgeven. Maar we zien duidelijk dat je pijn hebt, koppige meid.
Hetzelfde geldt voor je befaamde krullen. Ook hiervan hebben de dokters vorige week reeds voorspeld dat ze tegen morgen maandag verdwenen zullen zijn, maar toch valt de beleving van dit proces emotioneel ook heel zwaar. Ik wens het oprecht niemand toe om een serieus gesprek met verplegers te moeten voeren en daarbij de woorden tondeuse en dochter in 1 zin te moeten combineren. Maar al weten we blijkbaar nog niet helemaal precies in welke kleur of vorm, jouw haartjes komen tenminste wel nog terug. Het voelt nu alleen mensonterend aan en benadrukt het ongeloof van waar we in godsnaam allemaal mee bezig moeten zijn.
Op naar een betere nacht!
Slaapwel,
X
Kom op Sam, weet dat er een groot peloton mensen achter je staat om je te steunen. Het is niet altijd gemakkelijk maar je doet het bewonderenswaardig goed.
BeantwoordenVerwijderenVeel liefs allemaal,
Bart en Kris, Merel, Myrthe en Bo
Hey sam,
BeantwoordenVerwijderenBlijf maar lekker koppig meid!
Dag Sammeke,
BeantwoordenVerwijderenHoe machteloos kan je als grote mens zijn... Konden we nu maar helpen en een beetje pijn overnemen! Met alle wil van de wereld!
Volhouden meid en door op die rollercoaster. Elk greintje in mijn lijf duimt mee.
Dikke kus en slaap goed van je meterke.
Wat heb ik een mateloze bewondering voor jou Sam, bewust of onbewust: je bent een vechtertje! En wat knap van je mama en papa om dit allemaal zo mooi neer te schrijven.
BeantwoordenVerwijderenHet is niet simpel om nog zoveel mogelijk 'normaal' te laten verlopen voor de thuisblijvers maar het lukt ze toch maar! Die enorme herkenning....heb dit ook allemaal meegemaakt... maar je doet het gewoon super en al ken ik je niet persoonlijk, ik ben enorm onder de indruk!
Hou vol meiske! Ik blijf je heel graag hier volgen....Goede moed mama, papa en iedereen die zoveel van je houdt!
Vooruit Sammeke, we kijken hoopvol uit naar iedere nieuwe dag die belooft dat je stilaan beter wordt. We denken heel veel aan jou, aan je mama en papa en je flinke broers.
BeantwoordenVerwijderenGreet
Lieve Sammeke,
BeantwoordenVerwijderenik ben het jongste zusje van pépé en tante Lutje van mama.
Wij volgen je blogspot al vanaf dag 1 zijn diep aangeraakt door de manier waarop jij je ziek zijn verdraagt.Wat ben jij een sterke en wijze meid met al die vervelende en stoute pijnen in je lijfje. Als het kon dan zou ik je graag mijn 2 koningpoedels Emma de zwarte en Nina de witte op bezoek laten komen. Als ze voelen dat iemand pijn heeft dan willen zij het liefst een stukje van deze pijn van je overnemen, want zij vinden het vreselijk als iemand zich niet goed voelt. Zij houden alleen maar van eerlijke, goede dingen, spelen het liefste de hele dag, iets wat jij denk ik nu regelmatig een beetje mist. Wij steken regelmatig een kaarsje aan, willen jou veel kracht en energie doorsturen vanuit de oudste stad van Tongeren. Aan mama en papa heel veel respect en liefde voor de wijze waarop ze jou herstellingsproces met ons delen. En ja Sammeke...wij geloven in jouw herstel, hoe pijnlijk het soms ook is...iedere dag gebeuren er kleine en grote wonderen, net zoals het herstel van pépé enkele jaren geleden. Wij blijven geloven en denken dagelijks heel veel aan jou met veel warmte en respect. Proficiat voor jouw vechtlust, jij laat aan heel veel kindjes en mensen zien wat echt belangrijk is in het leven. Veel sterkte Sammeke van tante Lut (ook namens Ome Eric, Jani, Pepijn en Tobias)
Lieve Sam, wat ben je een sterke meid! Ik hoop dat het na jullie zware weekend nu weer een stukje beter met je gaat. En elke dag die voorbij is brengt je ook weer een stapje dichter bij je genezing. Ik heb gehoord dat er vandaag iemand heel speciaal bij je op bezoek is geweest! Ik ga aan de andere bloggers nog niet verklappen wie. Louise kon het bijna niet geloven toen ik het haar vertelde! En als je papa 's nachts snurkt dan kriebel je maar eens aan zijn neus, dat helpt soms tegen snurken.
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel
Gretaxx
Hey Sam,
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder bezoek dat jij daar gisteren kreeg zeg. De koningin nog wel!
Elke dag als ik lees hoe het met je gaat ben ik altijd opnieuw verwonderd hoe kranig en flink jij steeds bent en dat met al die ongemakken en die pijn.
Je doet dat prachtig hoor meisje, volhouden hee!
Veel liefs,
juf Liliane